Aðild okkar að Íraksstríðinu

Forsætis og utanríkisráðherra voru að koma skikki á varnarsamstarfið.
Aðalmálið hjá þeim að “varnirnar væru sýnilegar”. Þessvegna var þessi
ofuráhersla á 3-4 herþotur. Þeir voru auðveld bráð buss dobbeljú og
hans andstyggilega pakks. Þá óraði ekki fyrir áframhaldinu. Hefur
sjálfsagt verið sagt að um leið og búið væri að drepa gaurinn,þá myndi
skríllinn dansa á strætunum. Í staðinn sitjum við uppi með þennan hrylling
að vera stuðnings aðilar tilgangslausasta og  vitlausasta stríðs síðari áratuga.

 Og þó kannske ekki fyrir alla. Ég las á dögunum að það sé frumvarp fyrir Íraska
Þinginu,að afnema skuli lög um þjóðareign olíuvinnslunnar til þess að
“fjölþjóðleg fyrirtæki fái vinnslurétt”.